Prawie złamana kierownica

Sobota, 23 stycznia 2016 · dodano: 24.01.2016 | Komentarze 0

Człowiek chce czasem przyoszczędzić to może w zamian zdrowiem zapłacić.
Prognozy zapowiadają odwrót zimy, więc jeszcze po śniegu wybrałem się obadać ścieżkę w las w Woli Szczygiełkowej i nie zawiodłem się. Ścieżka malowniczo wspina się kilkaset metrów żeby doprowadzić do trasy starej kolejki i to dużo dalej niż sobie wyobrażałem, bo już za mokradłami. Wynika z tego, że sporo dalej jest stamtąd do Nowej Słupi niż do Św. Katarzyny.
Powrót oczywiście lasem w pięknych okolicznościach przyrody. Widelec sztywny, ale przyzwyczajony lecę sobie luźno, przeskakuje rowy, łykam wertepy, a w pewnym momencie chyba zbytnio się rozluźniłem - rower przeleciał przez jedną nierówność, ale poleciałem z ciężarem na kierownicę i widzę, że koło przez następną nierówność wielkości krawężnika już nie przeskoczy. Już w głowie miałem OTB, ale jakie było moje zdziwienie jak po uderzeniu pod rękami ustąpiła kierownica. W pierwszej chwili myślałem, że obróciła się w mocowaniu w mostku, ale po oględzinach okazało się, że jest wygięta zupełnie przeciwnie niż była - lampki zamocowane przy mostku aż skierowały się ku sobie, a rogi na jej końcach opadły o ładne kilka cm.
Powrót do domu już zupełnie rekreacyjny i asekuarycjny, a kierownica raczej do wyrzucenia tylko i wyłącznie. Do tego chwyty ułożyły się tak, że nadgarstki odezwały się po paru km. Tyle dobrego, że aluminium jednak poddało się zamiast pęknąć. Wniosek z historii taki, że na rurkach nie ma co oszczędzać i tania miejska kierownica nie nadaje się do ambitniejszej jazdy o czym wyraźnie zapomniałem. Zimówka uziemiona chwilowo...